travel diary Engeland week 1 (met veel foto's!)

Het is kwart over drie, midden in de nacht. Ik kleed me aan, doe snel een beetje mascara op en loop naar beneden. Heb ik alles? Ik vergeet bijna mijn oplader, maar nu heb ik alles. Hoop ik. Ik loop naar beneden. De meeste tassen zijn al in de auto, ik neem nog een kleine tas mee en ga in de auto zitten. Iedereen zit, nu kunnen we gaan.


Zaterdag 16 juli

Na drie en half uur in de auto gezeten te hebben komen we aan bij de boot. Na alle aanslagen zouden er meer controles zijn, maar eigenlijk valt het allemaal heel erg mee. Op de boot eten we allemaal een chocolade muffin. Daarna ga ik nog even naar het dek. Het is bewolkt. De zon schijnt op een klein stukje water, wat er prachtig uitziet. Na anderhalf uur op de boot, kunnen we de krijtrotsen van Engeland al zien. We gaan nog even naar het winkeltje en daarna maar weer naar de auto. 

Bij Stonehenge staan we nog even in de file, doordat iedereen langzaam rijdt om Stonehenge te zien, maar om vier uur komen we echt aan op de camping. Het is een enorm park. We moeten echt even zoeken naar de stacaravan. Na een paar minuten hebben we hem gevonden. Vanuit het raam kun je het helderblauwe water van de zee zien. We pakken de tassen uit, gaan naar de Tesco (supermarkt) in de buurt van de camping, eten, spelen daarna nog een spelletje en dan is de dag alweer om.


Zondag 17 juli

De zon scheen heerlijk. We lopen langs de kust bij Croyde. Opeens komt er mist opzetten. Zeemist. Het geweldige uitzicht op de zee is weg. Helaas. Ik loop voorzichtig op het rotsige strand met mijn camera. Ik maak een foute stap, maar kan me gelukkig vastgrijpen aan een rots. Mijn camera leeft nog, gelukkig. Snel wat foto's maken en dan weer naar boven. Boven aangekomen lopen we weer verder langs de kust. De mist wordt steeds heftiger. We gaan weg van de kust en lopen door een veld, in de mist. We zien nog maar een paar meter om ons heen. Jammer van het uitzicht, maar het was wel vet, die mist.

De deur van de caravan gaat open, het begint al schemerig te worden. Mijn vader komt binnen en zegt dat ik echt naar buiten moet komen als ik mooie foto's wil maken. Hij vertelt aan mijn zusje en mij waar we het best kunnen staan en we lopen er heen. Het is adembenemend. Prachtig. Ik heb nog nooit zoiets gezien. Er was geen wolk in de lucht, de zee konden we niet meer zien doordat er een laag mist op lag of waren het toch wolken? De scheiding tussen de zee en de lucht was oranje/roze. Wauw. Een geweldig einde van de dag.


Maandag 18 juli

We lopen langs een beekje. Aan de andere kant van het pad is een veld. Daar liggen de koeien onder een enorme boom. Lekker in de schaduw. Ze kijken op als we langs lopen. Terwijl iedereen al doorloopt maak ik snel een foto. We gaan weer verder langs het kabbelende beekje. Dan draait het pad weg van het beekje, we gaan verder door een veld. In de verte zien we een trekker rijden. 

Na nog een tijdje gelopen te hebben komen we weer in het dorpje waar de auto staat. Chagford, een schattig dorpje. We halen een ijsje en gaan even zitten op het bankje. We lopen nog langs een paar schattige winkeltjes en gaan dan door naar Exeter.

We halen wat te eten en gaan dan op de Green zitten voor de kathedraal. De zon schijnt en we zijn dan ook niet de enige die daar van zitten te genieten. We lopen nog een beetje rond in de stad, splitsen op, omdat iedereen natuurlijk weer wat anders wilt. Ik haal een nieuwe concealer bij de Superdrug, ga nog wat andere winkels in en loop dan weer terug naar de Green. 's Avonds eten we bij vrienden van mijn ouders die nog een Nederlandser huis hebben dan wij. Het is erg gezellig en het wordt dan natuurlijk ook weer later dan we van tevoren bedacht hadden. Het is al schemerig als we weggaan en we gaan daarna dan ook maar naar bed. 

Dinsdag 19 juli

Volgens mij zag ik een dolfijn. Of zat ik het te dromen? Was het een verbeelding? Ik weet het niet, maar ik dacht echt dat ik de staart van een dolfijn zo het water in zag gaan. Misschien is het zo, misschien niet. Het is druk op de boot naar het eiland Lundy. We zijn niet de enige die natuurlijk op een lekker warme dag naar een mooi eiland willen. Na ongeveer anderhalf uur zijn we er. Ik zeg de man gedag met wie ik even stond te praten en wens hem en zijn vrouw veel plezier op het eiland. Dan gaan we van de boot af. 

We lopen lekker op het eiland rond. We zien een ruïne, twee zeehonden, heel veel schapen en een heleboel papegaaiduikers door een enorme verrekijker van iemand die op het eiland werkt. We hebben een geweldig uitzicht op de zee en de tijd gaat snel, helaas. We moeten weer terug naar de boot, terug naar de camping. 

Woensdag 20 juli

We slapen lekker uit en maken er een rustig dagje van. Ik loop met mijn ouders een stukje vlakbij de camping en mijn broertje en zusje blijven lekker in de stacaravan. We hebben weer een prachtig uitzicht op de zee en lopen nog even over het strand langs de waterval. Dan gaan we maar weer terug naar de camping. We spelen wat spelletjes, lezen een beetje en kijken nog tv. 

Donderdag 21 juli

We lopen van de parkeerplaats af en zien al een jongen zitten met een surfpak aan. Dat zal hem vast zijn. Hij stelt zich voor en we lopen naar de surfschool. Of nou ja, surfschool, het is eigenlijk meer een huis met buiten een douche en een paar schuurtjes met surfpakken. We trekken een pak aan en lopen weer richting het strand. Vlakbij het strand pakken wee de borden en lopen dan echt door naar het strand. Hij doet voor hoe je op de surfplank moet staan en wij doen het na. Daarna gaan we echt de zee in en gaan we echt surfen. Het was best lastig, maar super leuk. Als we onze kleren weer aan hebben, plannen we gelijk nog een les in voor dinsdag.

Daarna gaan we het stadje in, Bude. We halen daar een cream tea. Dat surfen is best pittig en ik had dan ook echt trek. Na de cream tea gaan we nog wat boodschappen halen en weer door naar de camping.

Vrijdag 22 juli

We lopen door het groen. Als ik om me heen kijk zie ik wel veertig verschillende tinten groen. We lopen langs een meer, een recevoir om precies te zijn. In het midden is een leuk eilandje. We lopen omhoog de heuvels op. In de verte zien we een beekje stromen. Er lopen schapen rond die gelijk voor ons wegrennen. We lopen nu richting het beekje. Er staan kronkelende bomen om het beekje heen. Ondertussen hebben we alweer bijna het rondje gelopen. Op de terugweg halen we ergens een broodje en daarna gaan we weer naar de camping, want 's avonds gaan we ook nog weg.

We zetten mijn broertje af bij de voetbalclub om de wedstrijd te kijken. Daarna gaan wij Bideford in. Het is een gezellig stadje. Langs de rivier. Het wordt al schemerig helaas, dus echt mooie foto's worden het niet. Om kwart over negen halen we mijn broertje weer op en gaan we weer terug.