Dikke regendruppels op mijn slaapkamerraam

De dikke regendruppels van de regenbui plakken nog op mijn slaapkamerraam, terwijl de grote, gele bol weer tevoorschijn komt. Gelukkig. Weer een beetje kleur op deze grauwe dag. Ik verlang toch echt terug naar de helder blauwe lucht van Barcelona, toen ik nog ronddanste in de heerlijke warmte. Ik word altijd een beetje weemoedig van dit weer. Helaas. Het kan niet altijd prachtig weer zijn.

Voor mijn verjaardag kreeg ik een prachtige, rode roos. De roos stond met haar statige houding in de vensterbank naast mijn bed. Ze straalde schoonheid uit. In bed kon ik precies onder mijn gordijn door kijken naar de statige roos, die toen nog groter leek dan ze al was. Elke dag werden haar blaadjes droger. Ik probeerde haar nog te redden door haar weg te houden van de zon, maar het was haar niet gegund. Al snel was ze verwelkt. Nu heb ik alleen nog de foto's van haar statige houding en van de schoonheid die ze uitstraalt.

De grijze wolken verdwijnen steeds meer en ik zie ook steeds meer blauwe lucht, met witte wolken. Ik ril nog wel een beetje van de kou, ook al zit ik droog binnen. Misschien moet ik een dikkere trui aandoen. Toch blijf ik exact zo zitten zoals ik zit en blijf ik met de muziek meezingen die ik aan heb staan. Dit schrijven schiet daarom ook echt voor geen meter op. Ik kom er wel weer achter dat zingen en schrijven niet onwijs goed samen gaan. Leer ik ook weer eens wat nieuws in de vakantie.