Het is mei. De zon schijnt. Eindelijk. Opeens besef ik me dat de tijd voorbij vliegt. Voor je het weet is het al zomervakantie. En voor je het weet zit ik dan al weer in de 5e. Het is al weer langer dan een maand geleden dat ik jarig was. Ook al voelt het nog als vorige week. Nu eerst maar genieten van mei. En het zonnetje natuurlijk.
Ik heb zin in mei. Het wordt eindelijk weer warmer, het is lekker weer om naar school te fietsen, we hebben met Pinksteren weer een lang weekend vrij. Ik heb ook weer zin om veel in dit stukje internet te investeren. Míjn kleine stukje internet. Mijn blog. De laatste tijd heb ik hem wel een beetje verwaarloosd, maar dat ga ik veranderen bedenk ik nu. Ik wil dit niet verwaarlozen. Ik ga er wat aan doen. Deze maand mei, ga ik daar wat aan doen om precies te zijn. Ik heb zin om weer kleine stukjes te schrijven. Gewoon schrijven en pas aan het eind kijken wat er uit komt. Net als nu. Gewoon rustig op mijn laptop schrijven. Of eigenlijk typen.
Ik pak nog even een blokje chocola. Tony's Chocolonely. Wat kan ik daar van genieten. Heerlijk. Ondertussen hoor ik een auto rijden. Dan wordt het weer stil. Het enige wat ik nog hoor is het getik van mijn vingers op het toetsenbord. Ja, en dat vervelende geruis van de laptop. Nu ik zoveel op deze laptop werk, heb ik er al bijna geen last meer van. Maar ik blijf het horen.
Ik moet het nog een keer beseffen. Het is al mei. Mei. De maand van de zon. De maand van veel vrije dagen. De maand van de vogeltjes die fluiten als je 's ochtends wakker wordt en je raam open zet. De maand van ... Verder weet ik het niet meer. Het enige wat ik nog wel weet is dat ik blij wordt van mei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten