Open dagen bezoeken, PO's, nog meer PO's, pianoles, dan natuurlijk ook nog thuis piano spelen, ander huiswerk, woordjestoetsen. Ja, en dan moet je ook nog naar school, probeer je tussendoor wat te slapen en af en toe nog wat te kijken op Netflix. Februari staat toch echt in het teken van drukte. Al lijkt het wel alsof tegenwoordig alle maanden druk zijn of dat ze zelfs nog drukker worden dan druk. Bloggen lijkt er dan ook niet veel van te komen. Ik wil het wel, heel graag, maar het lukt gewoon niet.
I am trying. Maar elke keer als ik weer de lege, witte pagina voor me heb, komt er niks. Ik bedenk weer iets wat ik beter kan doen of ik krijg gewoon geen woord op dat witte vlak. Niet eens een letter. Ondertussen ben ik buiten mijn blog om wel weer meer aan het schrijven, maar dat deel ik dan weer niet. Ik probeer al mijn razende gedachten op te schrijven, maar zelfs dat lukt niet altijd. Mijn gedachten blijven razen, maar toch krijg ik het niet voor elkaar om ze op papier te zetten. Ze lijken dan stom en saai. Niet interessant genoeg. Toch gaan mijn gedachten maar door en door. Soms zou ik wel eens willen dat ze zouden ophouden, maar mijn gedachten willen dat niet. Die willen maar door blijven gaan. Toch best apart, als je er langer over nadenkt. Het zou toch ook wel leeg zijn, als je gedachten ook wel eens stoppen met doorgaan. Dan zijn mijn gedachten nog niet zo saai. Als ze ophouden, dat is pas saai.
De cursor blijft weer een hele tijd knipperen, zonder dat er ook maar een letter bijkomt. Ik type wat, maar haal het toch weer weg. Dan herstel ik mezelf weer en ga verder.
Januari was een maand vol met rondtollende gedachten. Soms vermoeiend, soms fijn. Sommigen zijn verdwenen en sommigen blijven dichtbij. Toch raakte ik ook wel eens verstrikt in al die gedachten en moest dan alles weer even op een rijtje zetten. Even de troep in mijn hoofd opruimen. Meestal lukte dat na een tijdje aardig. Gelukkig. Sommige gedachten heb ik gelijk weggestuurd. Dat ze maar nooit meer terugkomen. Anderen wil ik voor altijd bij me houden. En schrijf ik op. Net als nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten