woensdag 31 augustus 2016

Brief aan mijn tien jaar oudere ik



Lieve Willemijn,

Dit klinkt toch wel een beetje raar. Een brief naar mezelf. Naar mezelf over 10 jaar. Dan ben ik 25. Hoe zou mijn leven eruit zien? Blog ik nog steeds? Wat voor werk zou ik doen of zou ik nog studeren? Waar woon ik? In Amsterdam of in een andere leuke stad? Zou ik een vriend hebben, misschien ben ik al wel getrouwd of verloofd? Ik ben zo benieuwd hoe mijn leven is, als ik 25 ben. 

Dit waren wel even genoeg vragen voor jou. Of eigenlijk voor mij. Ik ga je, mezelf, wat vertellen.
Ik type dit op een laptop in mijn kamer. Op de zolder. Ik zit op mijn bed met mijn rug tegen de muur aan. Kijkend uit het raam naar buiten. Ik heb net weer mijn eerste lesdag gehad. 5 vwo. Voor mijn gevoel gaat de tijd zo snel. Ik weet nog niet zo goed wat ik wil worden. Ik weet dat ik iets richting journalistiek wil doen. Heb ik dat ook gedaan? Kan ik dat nu op mijn vijfentwintigste afvinken? Oh ja, ik zou geen vragen meer stellen.



Oké, even een paar feitjes over hoe ik nu ben. Ik lak mijn nagels bijna elke week, mijn kamer is best netjes, behalve mijn bureau. Al mijn troep belandt daar, namelijk. Op dit moment kijk ik Orphan Black als serie op Netflix, maar ik moet nog maar zeven afleveringen en dan heb ik hem uitgekeken. Ik heb veel leuke mensen leren kennen en ik hoop dan ook dat je nog steeds met de meeste van hen bevriend bent. Ik werk nu sinds 18 juni bij het Kruidvat voor een paar uurtjes op zaterdag. Ik heb nog steeds pianoles en ben net een half jaar geleden overgestapt naar een nieuwe lerares. Ik ben benieuwd of je een piano in je huis hebt. Misschien past het niet en moet je maar steeds terug naar je ouders, als je piano wilt spelen. Oh ja, ik heb ook een soort herinneringendoos sinds kort. Misschien heb je die nu nog en lees je dit nu met een glimlach en pak je hem nadat je deze brief gelezen hebt, hem erbij en bekijk je alles weer opnieuw. 


Ik droom er van om een boek te schrijven, misschien ben je daar wel mee bezig. Misschien bestaat deze blog nog steeds en schrijf je nog steeds vol passie hier op dit stukje internet. Ik ben benieuwd of je nog steeds zoveel van fotografie houdt als ik nu. Ik heb mijn camera, de Nikon D5200, ongeveer anderhalve maand en ik geniet er onwijs van. Misschien ben je wel fotograaf, dat zou ook nog kunnen. Of doe je het er als hobby bij.



Lieve Willemijn. Ik hoop dat je met een glimlach terug kijkt op de afgelopen 25 jaar. Dat het goed met je gaat, dat je gelukkig bent. Ik heb nog één vraagje voor je. Nu je bijna klaar bent met lezen, pak die herinneringendoos erbij en schrijf een brief terug naar je tien jaar jongere ik, naar toen je vijftien was, naar toen je even oud was als ik nu.


2 opmerkingen: