Hoi!
De serie Kletsen met Willemijn komt elke eerste maandag van de maand op mijn blog. Ik ga met jullie 'kletsen' over allerlei dingen wat mij bezig houdt of wat er is gebeurd. Veel leesplezier!
Het is al weer november en ik kom er achter dat er in totaal maar één blogpost in de afgelopen maand online gekomen is. Het voelt ook gewoon gek om nu weer te bloggen, nadat ik dat zo'n lange tijd niet gedaan heb. Ik houd niet zo van excuses, maar ik heb het toch echt heel druk gehad. Ik hoop dat die drukte nu een beetje voorbij is. In ieder geval is mijn toetsweek wel weer over, dus dat scheelt al een hoop. De afgelopen maand ben ik vooral druk geweest met school, maar ik heb ook nog pianoles tussendoor, ik werk en ben ook nog een weekend weg geweest. Het voelt nog steeds gek om zo weer een blogpost te typen. Het lijkt nog veel langer geleden, dan het daadwerkelijk was. En oh, ik zie nu ook dat het echt tijd wordt voor een nieuwe foto bij deze serie, want deze wordt nu wel echt te zomers.
Het is al weer duidelijk herfst. De herfst begon heel chill met droog weer, maar nu valt de regen toch wel met bakken uit de lucht. Helaas. De tijd van de kaarsjes en pepernoten is weer aangebroken. De tijd van oversized truien en warme chocolademelk. De tijd van kerst en sinterklaas en oud en nieuw. Een drukke, maar vooral gezellige tijd. Oké, sorry, het woord druk ga ik nu even niet meer gebruiken.
Het is nog maar kwart over vijf en het wordt al donker. Ik vind dat toch wel een deprimerend dingetje. Ik houd echt niet van het vroege donker worden en het late licht worden. Ik vind het ook echt naar om 's ochtends al in het donker naar school te fietsen, maar ja, het hoort er allemaal bij en ik kan er niks aan veranderen, dus let it go. 'Let it snow, let it snow, let it snow' komt gelijk in mijn hoofd. Al mag de sneeuw nog wel even wachten tot de kerstvakantie.
Mijn rug begint pijn te doen. Ik zet mijn hoofdkussen rechtop tegen de muur en ga er dan tegenaan zitten met de laptop op mijn schoot. Ik heb al weer een heleboel leuke ideeën voor dit stukje internet, a.k.a mijn blog. We zijn nog maar een half uur verder, maar ondertussen is het echt al donker buiten. Ik kijk uit mijn raam en zie een lantaarnpaal prachtig op het water schijnen. Ik pak mijn camera en probeer er een foto van te maken, maar mijn raam weerspiegelt te erg en hij kan niet open, helaas. In ieder geval, het water weerspiegelt het witte licht van de lantaarnpaal. Ja, zelfs in het donker is de wereld toch prachtig.
Het is al weer november en ik kom er achter dat er in totaal maar één blogpost in de afgelopen maand online gekomen is. Het voelt ook gewoon gek om nu weer te bloggen, nadat ik dat zo'n lange tijd niet gedaan heb. Ik houd niet zo van excuses, maar ik heb het toch echt heel druk gehad. Ik hoop dat die drukte nu een beetje voorbij is. In ieder geval is mijn toetsweek wel weer over, dus dat scheelt al een hoop. De afgelopen maand ben ik vooral druk geweest met school, maar ik heb ook nog pianoles tussendoor, ik werk en ben ook nog een weekend weg geweest. Het voelt nog steeds gek om zo weer een blogpost te typen. Het lijkt nog veel langer geleden, dan het daadwerkelijk was. En oh, ik zie nu ook dat het echt tijd wordt voor een nieuwe foto bij deze serie, want deze wordt nu wel echt te zomers.
Het is al weer duidelijk herfst. De herfst begon heel chill met droog weer, maar nu valt de regen toch wel met bakken uit de lucht. Helaas. De tijd van de kaarsjes en pepernoten is weer aangebroken. De tijd van oversized truien en warme chocolademelk. De tijd van kerst en sinterklaas en oud en nieuw. Een drukke, maar vooral gezellige tijd. Oké, sorry, het woord druk ga ik nu even niet meer gebruiken.
Mijn rug begint pijn te doen. Ik zet mijn hoofdkussen rechtop tegen de muur en ga er dan tegenaan zitten met de laptop op mijn schoot. Ik heb al weer een heleboel leuke ideeën voor dit stukje internet, a.k.a mijn blog. We zijn nog maar een half uur verder, maar ondertussen is het echt al donker buiten. Ik kijk uit mijn raam en zie een lantaarnpaal prachtig op het water schijnen. Ik pak mijn camera en probeer er een foto van te maken, maar mijn raam weerspiegelt te erg en hij kan niet open, helaas. In ieder geval, het water weerspiegelt het witte licht van de lantaarnpaal. Ja, zelfs in het donker is de wereld toch prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten